ادویه
به 5 دلیل به غذاها اضافه می شوند:
- به غذاهای بی مزه عطر و طعم می دهند که طبیعت بدن آن را قبول کند و هضمش کند.
- بوی بد غذاها مانند بوی زهم مرغ یا گوشت و… را می گیرد و خوشبو می کند به شکلی که انسان آن را دوست دارد.
- برای سردی طبع غذا: ادویه گرم داخل غذا می ریزند برای تبدیل مزاج و اصلاح آن و میل دادن به سوی اعتدال.
- کثیف(دیر هضم بودن غذا): که باعث لطیف(زودهضم) شدن غذا می شود و هضم را آسان می کند.
- برای کسی که در بدنش فضولات لزج بلغمی خام جمع شده باشد مفید است و غذا را ملطف(زود هضم کننده) می کند و باز کننده مجاری و پاک کننده معده است که در حقیقت شبیه علاج است.
ادویه همان طور که از نامش پیداست جمع دوا(دارو) و مصلح غذاست و نباید زیاده روی شود، چون غذا تند و گزنده می شود و هم کیموس حاصل از هضم غذا را تند می کند که چه بسا باعث زخم ها و ورم ها و بیماری های سخت در بدن می شود که آن وقت ضررهایش بیشتر از فایده اش است.
ادویه معروف نزد اطبا و طباخ ها: نمک، سرکه، آبکامه، فلفل، دارفلفل، دارچین، هل باد، کولنجان، زیره، گشنیز، کراویا، آویشن، انجدان، کاشم، زنیان، رازیانه، شوید، زعفران، خارشتر، زنجبیل، میخک، سازج، ساهدانه و امثالهم می باشد.
ادویه معروف که در غذا جهت تقویت جنسی به کار برده می شود: تخم شلغم، تخم کتان، زعفران، زنجبیل، دارچین، بوزیدان، زبان گنجشک، قدومه، بهمن سرخ و سفید، خولنجان، مغز دانه گلرنگ، خردل و تخمک شاهی که به غذاهای مقوی باه مانند نخودآب اضافه می شود که هم توتن جنسی را افزایش می دهد و هم منی را تقویت می کند.
